πενήντα έως τριανταέξι

50. Hanni El Khatib - Will the Guns Come Out (Innovative Leisure)

Ένα άλμπουμ που έμαθα πριν δυο βδομάδες. Έντονες κιθάρες, drums και rock διάθεση. Μια φωνή που σου μένει, από τη -σχεδόν- απαγγελία στην αρχή του δίσκου μέχρι και τα πιο σκληρά κομμάτια.


Αγαπημένα tracks: Fuck It, You Win, Wait Wait Wait

49. Explosions in the sky - Take Care, Take Care, Take Care (V2)
Πολλοί τους κατηγορούν ότι επαναλαμβάνονται. Εμένα δεν παύουν να είναι από τα αγαπημένα μου post-rock group. Κάθε που θα βάλω το cd τους να παίζει, ξέρω ότι θα το ακούσω τουλάχιστον δύο φορές στο repeat.


Αγαπημένα tracks: Human Qualities, Let me back in

48. The Decemberists - The King is Dead (Rough Trade)
Παρότι δεν είμαι και μεγάλος φαν αυτού του ήχου, οι Decemberists με το King is Dead με έκαναν να χαμογελάω όποτε τους άκουγα. Και τους άκουσα πολλές φορές.

Αγαπημένα tracks: Rox in the Box, This is why we fight

47. Anna Calvi - Anna Calvi (Domino)

Σίγουρα ένα από τα ντεμπούτο album της χρονιάς. Με μάγεψε με τη φωνή και την κιθάρα της. Το ότι βγήκε τόσο νωρίς, ίσως του στέρησε μια υψηλότερη θέση.


Αγαπημένα tracks: First we kiss, Love won't be leaving

46. Still Corners - Creatures Of An Hour (Sub Pop)
H Tessa Murray τραγουδάει στα όρια του ψιθύρου. Ένα φοβερά ατμοσφαιρικό άλμπουμ που απ'το πρώτο μέχρι το τριακοστό-και-κάτι λεπτό δεν σε αφήνει να στρέψεις αλλού τη προσοχή σου.


Αγαπημένα tracks: Submarine, Endless Summer

45. The War on Drugs - Slave Ambient (Secretly Canadian)
Μου θυμίζει κάτι από παλιά, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω τί είναι αυτό. Σίγουρα, όμως κάτι καλό. Ένα πολύ ωραίο ροκ άλμπουμ με κάποια τραγούδια που θα θυμάμαι και σε δύο χρόνια από τώρα.


Αγαπημένα tracks: Baby Missiles, Come to the city

44. Monovine - Cliche (Inner Ear)
Η επιστροφή του grunge. Ένα άλμπουμ γεμάτο με τραγούδια που σε κάνουν να κολλάς. Live είναι ακόμα καλύτεροι. Ακούγεται -πολύ πολύ- δυνατά.

Αγαπημένα tracks: Don't make noise, Odd

43. Fleet Foxes - Helplessness Blues (Bella Union)
Μου είχαν πει ότι δεν συγκρίνεται με το ντεμπούτο τους. Εγώ άκουσα πρώτα αυτό και μπορώ να πω ότι μου άρεσε περισσότερο. Αυτό το άλμπουμ είναι το πώς έχω τη folk-rock στο μυαλό μου.


Αγαπημένα tracks: The Shrine/ An Argument, Lorelai

42. King Elephant - King Elephant (Inner Ear)
Η solo δουλειά του ντράμερ των Baby Guru. Τα τύμπανα -όπως είναι φυσιολογικό- έχουν τον πρώτο λόγο. Ένα μικρό σε διάρκεια άλμπουμ, γεμάτο από πολλές διαφορετικές μελωδίες και επιρροές από πολλούς καλλιτέχνες.


Αγαπημένα tracks: Appreciation, Obnoxious

41. Youth Lagoon - The Year of Hibernation (Fat Possum-Red-)
Είναι λες κι έχει φτιαχτεί για τις μέρες με βροχή. Είτε για να σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα είτε χειρότερα. Έχει καταφέρει και τα δυο σε εμένα.


Αγαπημένα tracks: Cannons, The Hunt

40. Andy Stott - We Stay Together (Modern Love)
Θα έλεγα ότι είναι techno. Αλλά είναι τόσο σκοτεινό και χρησιμοποιεί τόσο πολύ το μπάσο που αγγίζει τα όρια του dubstep. Αυτό το "υβριδικό" άλμπουμ με έκανε να κολλήσω μαζί του από τη πρώτη φορά που το άκουσα.


Αγαπημένα tracks: We Stay Together(part one), Cracked

39. Danger Mouse & Daniele Luppi - Rome (EMI)

Όταν το πρωτοάκουσα ήμουν σίγουρος ότι είναι soundtrack κάποιας ταινίας. Στη συνέχεια, κατάλαβα ότι δεν χρειάζεται. Οι εικόνες που δημιουργεί με κάθε νέα ακρόαση είναι αρκετές.

Αγαπημένα tracks: Black(feat. Norah Jones), Morning Fog

38. Dodos - No Color (Wichita recordings)

Ένα από τα τρία άλμπουμ της χρονιάς που ακούω για να μου φτιάξουν το κέφι. Ανοίγει πολύ γκαζωμένα και με την εξαίρεση δύο τραγουδιών έτσι ολοκληρώνεται. Ζορίζομαι πολύ να ξεχωρίσω αγαπημένα κομμάτια.


Αγαπημένα tracks: Don't try to hide it, Don't Stop

37. Dirty Beaches - Badlands (Zoo Music)

Πρώτη μου επαφή με τη μουσική του Dirty Beaches ήταν όταν άκουσα το Lord Knows Best στον Εν Λευκώ. Αμέσως έψαξα να μάθω παραπάνω γι'αυτόν και βρήκα το Badlands. Μια μίξη πολλών διαφορετικών ειδών που εμφανίζονται στα τραγούδια του δίνουν αυτό το αποτέλεσμα.


Αγαπημένα tracks: Lord Knows Best, Sweet 17

36. Lykke Li - Wounded Rhymes (Atlantic)
Τι κι αν το "I Follow Rivers" σχεδόν το μισήσαμε ακούγοντάς το παντού όλο το καλοκαίρι; Το Wounded Rhymes είναι ένα από τα καλύτερα ποπ άλμπουμ που άκουσα τα τελευταία χρόνια. Με ωραία ξεσπάσματα και δόσεις μελοδραματισμού εκεί που πρέπει.

Αγαπημένα tracks: Jerome, Silent my song